Redactie brief 2014

“Ik zou het vuur meenemen”

Tijdens een radio interview in 1951 werd aan de Franse dichter Jean Cocteau gevraagd: “Welk voorwerp zou je redden als je huis in brand zou staan?”.  Het  antwoord van Cocteau was: “Ik zou het vuur meenemen”. De vraag is, wat wilde Cocteau met deze opmerking zeggen? Het vuur staat voor inspiratie, levenskracht en de schoonheid die je niet met je handen kan vatten. Dat het vuur alle materie, het bezit en wat dierbare voorwerpen zijn, kan vernietigen, nam Cocteau kennelijk voor lief. Immers hem was gevraagd om te kiezen als hij verder alles zou verliezen en hij koos aldus voor het behouden van het immateriële.

De keuze van de dichter is duidelijk en radicaal. Het lijkt erop dat onze samenleving tegenwoordig steeds meer waarde hecht aan materiële zaken zoals bezit en winst. Ook in de kunst ontstaat de tendens om meer en meer waarde af te meten aan marktwaarde, oplages en bezoekersaantallen. De vraag is of ‘het vuur’ door deze gerichtheid niet wordt gedoofd. Is het mogelijk om de kracht van vuur te meten in commerciële, neoliberale definities? Er lijkt in ieder geval geen discussie te zijn over deze vraag; de markt wordt omarmd als oplossing voor alle problemen.

Maar stilt dit ook de honger naar inspiratie, levenskracht en schoonheid? Het antwoord van Cocteau is een absolute keuze voor een onafhankelijk bestaan waarbij hij er op wijst dat het leven meer is dan alleen materiële welvaart en comfort. Kunstenaars herinneren ons eraan mens te zijn en wat dat betekent in een samenleving die geen jungle is, of dat niet zou moeten zijn. Het is veelzeggend dat uit onderzoek blijkt dat in Europa het optimisme over de toekomst het laagste is ter wereld. Kennelijk is het vuur eruit, want Europeanen leven ondanks de crisis in zeer welvarende samenlevingen.

Wij geven u daarom gratis De Dichtkunstkrant om uw vuur weer aan te wakkeren. Wederom delen de kunstenaars en dichters in deze krant hun vuur met u. Lees het maar, kijk ernaar, verteer het en als u warm genoeg bent van binnen, kunt u de krant gebruiken om de kachel mee aan te maken en vergeet niet het vuur mee te nemen!

Florimond Wassenaar en Efrat Zehavi

 

(citaat /verhaal uit het boek: Jean Cocteau Vier Gedichten / De Woelrat 1988 Amsterdam vertaling en toelichting: Theo Festen)

Dit bericht is geplaatst in Alle nieuwsberichten, Brieven van de redactie. Bookmark de permalink.

Reacties zijn gesloten.